Pleomorfizm (cytologia)

Pleomorfizm jest terminem używanym w histologii i cytopatologii do opisania zmienności w wielkości, kształcie i zabarwieniu komórek i/lub ich jąder. Kilka kluczowych determinantów wielkości komórek i jąder, takich jak ploidia i regulacja metabolizmu komórkowego, jest powszechnie zaburzonych w nowotworach. Dlatego pleomorfizm komórkowy i jądrowy jest jednym z najwcześniejszych znaków rozpoznawczych progresji nowotworu i cechą charakterystyczną dla nowotworów złośliwych i dysplazji. Niektóre łagodne typy komórek również mogą wykazywać pleomorfizm, np. komórki neuroendokrynne, odczyn Ariasa-Stella.

Mikrograf przedstawiający komórki z wyraźną zmiennością kształtu i wielkości jądra, element pleomorfizmu jądrowego.

Mimo powszechnego występowania pleomorfizmu w patologii człowieka, jego rola w progresji choroby jest niejasna. W tkance nabłonkowej pleomorfizm w wielkości komórek może wywoływać defekty upakowania i rozpraszać nieprawidłowe komórki. Jednak konsekwencje nietypowej morfologii komórek i jąder w innych tkankach nie są znane.