Articles

Rifater

SIDE EFFECTS

Adverse Experiences During The Clinical Trial

Dane dotyczące zdarzeń niepożądanych zgłaszanych dla grupy otrzymującej produkt RIFATER i oddzielnych grup leczonych lekami podczas pierwszych 2 miesięcy badania przedstawiono w tabeli poniżej.

Zdarzenia niepożądane zgłoszone podczas badania klinicznego

Adverse Events by Body Systems During First 2 Months of Trial Number of Patients with Adverse Events*
RIFATER
n=122‡
Separate†,
n=123‡
Skórne (wysypka, erytrodermia, rumień, złuszczające zapalenie skóry, zespół Lyella, pokrzywka, miejscowa wysypka skórna, rozsiana wysypka skórna, świąd, uogólniona nadwrażliwość) 8 (7%) 21 (17%)
Żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle trawienne, biegunka) 8 (7%) 14 (11%)
Układ mięśniowo-szkieletowy (artralgia, ból kości długich, zapalenie żył, zlokalizowany ból stawów, rozproszony ból stawów, obrzęk nóg) 5 (4%) 8 (7%)
Słuch i układ przedsionkowy (szumy uszne, zawroty głowy, zawroty głowy z utratą równowagi) 3 (2%) 6 (5%)
Wątroba i drogi żółciowe (zapalenie wątroby z żółtaczką spojówkową, zapalenie wątroby z głęboką żółtaczką) 0 (0%) 2 (2%)
Ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy (pocenie się, ból głowy, bezsenność, rozlana parestezja nóg, niepokój, Śpiączka cukrzycowa) 5 (4%) 4 (3%)
Całkowity układ nerwowy (uderzenia gorączki, utrzymująca się gorączka) 2 (2%) 4 (3%)
Układ sercowo-oddechowy (ucisk w klatce piersiowej, kaszel, rozproszony ból w klatce piersiowej, krwioplucie, dławica piersiowa, palpitacja, całkowita odma opłucnowa) 8 (7%) 3 (2%)
Całkowita liczba pacjentów z jednym lub większą liczbą zdarzeń niepożądanych 29 43
* U danego pacjenta mogło wystąpić ≥1 zdarzenie niepożądane.
† Izoniazyd, ryfampina i pirazynamid dawkowane jako oddzielne tabletki i kapsułki.
‡ Do badania pierwotnie zakwalifikowano łącznie 250 pacjentów (124 RIFATER; 126 oddzielnie). Pięciu pacjentów (2 RIFATER; 3 oddzielnych) zostało wykluczonych z powodu błędów w przyjęciu.

Nie zgłoszono żadnych poważnych zdarzeń niepożądanych u pacjentów otrzymujących tabletki RIFATER. U pacjentów otrzymujących izoniazyd, ryfampinę i pirazynamid w postaci oddzielnych tabletek i kapsułek odnotowano trzy poważne zdarzenia niepożądane. Te trzy poważne zdarzenia niepożądane to dwie ogólne reakcje nadwrażliwości i jedna reakcja żółtaczki.

Nie było istotnych różnic między dwiema grupami leczenia w standardowych wartościach laboratoryjnych badań czynności wątroby, nerek i hematologicznych, mierzonych na początku i po 8 tygodniach leczenia. Jak można się spodziewać w przypadku tych leków, wystąpiły zmiany aktywności enzymów wątrobowych (SGOT, SGPT) i stężenia kwasu moczowego w surowicy. Działania niepożądane zgłaszane podczas leczenia produktem RIFATER są zgodne z działaniami opisanymi poniżej dla poszczególnych składników.

Adverse Reactions Reported For Individual Components Of RIFATER

Rifampina

Żołądkowo-jelitowe

Zaobserwowano u niektórych pacjentów zgagę, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, brak łaknienia, nudności, wymioty, żółtaczkę, wzdęcia, skurcze i biegunkę. Chociaż wykazano in vitro, że Clostridium difficile jest wrażliwa na ryfampinę, zgłaszano przypadki rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego podczas stosowania ryfampiny (i innych antybiotyków o szerokim spektrum działania). Dlatego ważne jest, aby rozważyć tę diagnozę u pacjentów, u których wystąpiła biegunka w związku ze stosowaniem antybiotyków. Mogą wystąpić przebarwienia zębów (które mogą być trwałe).

Wątroba

Hepatotoksyczność, w tym przemijające nieprawidłowości w wynikach badań czynności wątroby (np, zgłaszano zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy, fosfatazy alkalicznej, transaminaz w surowicy, gamma-glutamylotransferazy), zapalenie wątroby, zespół podobny do wstrząsu z zajęciem wątroby i nieprawidłowymi wynikami badań czynnościowych wątroby oraz cholestazę (patrz OSTRZEŻENIA).

Hematologiczne

Tętnia wystąpiła głównie podczas leczenia przerywanego dużymi dawkami, ale odnotowano ją również po wznowieniu przerwanego leczenia. Rzadko występuje podczas codziennej, dobrze nadzorowanej terapii. Efekt ten jest odwracalny, jeśli lek zostanie odstawiony natychmiast po wystąpieniu plamicy. Zgłaszano przypadki krwotoków mózgowych i zgonów, gdy podawanie ryfampiny było kontynuowane lub wznowione po wystąpieniu plamicy.

Zaobserwowano rzadkie doniesienia o rozsianym wykrzepianiu wewnątrznaczyniowym.

Obserwowano: leukopenię, niedokrwistość hemolityczną, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, krwawienia i zaburzenia krzepnięcia zależne od witaminy K (nieprawidłowe wydłużenie czasu protrombinowego lub małe stężenie czynników krzepnięcia zależnych od witaminy K).

Agranulocytoza była zgłaszana rzadko.

Centralny układ nerwowy

Zanotowano ból głowy, gorączkę, senność, zmęczenie, ataksję, zawroty głowy, niemożność koncentracji, dezorientację umysłową, zmiany zachowania, osłabienie mięśni, bóle kończyn i uogólnione drętwienie.

Zgłaszano rzadko przypadki psychozy.

Zanotowano również rzadkie doniesienia o miopatii.

Okulistyczne

Zaobserwowano zaburzenia widzenia.

Endokrynologiczne

Zaobserwowano zaburzenia miesiączkowania.

Zaobserwowano rzadkie doniesienia o niewydolności nadnerczy u pacjentów z upośledzoną czynnością nadnerczy.

Senitalne

Zgłaszano zwiększenie stężenia BUN i kwasu moczowego w surowicy. Rzadko odnotowywano hemolizę, hemoglobinurię, krwiomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, ostrą martwicę cewek nerkowych, niewydolność nerek i ostrą niewydolność nerek. Są one ogólnie uważane za reakcje nadwrażliwości. Zwykle występują one podczas leczenia przerywanego lub po wznowieniu leczenia po celowym lub przypadkowym przerwaniu codziennego schematu dawkowania i są odwracalne po odstawieniu ryfampiny i włączeniu odpowiedniego leczenia.

Reakcje skórne

Reakcje skórne są łagodne i samoograniczające się i nie wydają się być reakcjami nadwrażliwości. Zazwyczaj składają się z zaczerwienienia i świądu z wysypką lub bez niej. Bardziej poważne reakcje skórne, które mogą być spowodowane nadwrażliwością, występują, ale są rzadkie.

Reakcje nadwrażliwości

Okresowo świąd, pokrzywka, wysypka, reakcja pemfigoidalna, rumień wielopostaciowy, ostra uogólniona krosta rumieniowa, zespół Stevensa-Johnsona, obserwowano toksyczną nekrolizę naskórka, zespół reakcji polekowej z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (patrz OSTRZEŻENIA), zapalenie naczyń, eozynofilię, ból jamy ustnej, ból języka i zapalenie spojówek.

Anafilaksja była zgłaszana rzadko.

Różne

Zgłaszano obrzęk twarzy i kończyn. Inne reakcje, które wystąpiły w przypadku przerywanych schematów dawkowania, obejmują zespół „grypowy” (taki jak epizody gorączki, dreszcze, ból głowy, zawroty głowy i ból kości), duszność, świszczący oddech, spadek ciśnienia krwi i wstrząs. Zespół „grypy” może również wystąpić, jeśli ryfampina jest przyjmowana przez pacjenta nieregularnie lub jeśli codzienne podawanie leku zostało wznowione po przerwie w stosowaniu leku.

Izoniazyd

Najczęstsze reakcje to te dotyczące układu nerwowego i wątroby. (Patrz OSTRZEŻENIE zawarte w ulotce.)

Układ nerwowy

Neuropatia obwodowa jest najczęstszym działaniem toksycznym. Jest ona związana z dawką, występuje najczęściej u osób niedożywionych oraz u osób predysponowanych do zapalenia nerwów (np. alkoholików i chorych na cukrzycę) i jest zwykle poprzedzona parestezją stóp i dłoni.

Inne działania neurotoksyczne, które są rzadkie w przypadku dawek konwencjonalnych, to drgawki, encefalopatia toksyczna, zapalenie i zanik nerwu wzrokowego, zaburzenia pamięci i psychoza toksyczna.

Żołądkowo-jelitowe

Zapalenie trzustki, nudności, wymioty i dyskomfort w nadbrzuszu.

Wątrobowe

Podwyższone stężenie transaminaz w surowicy (SGOT, SGPT), bilirubinemia, bilirubinuria, żółtaczka oraz sporadycznie ciężkie i czasami śmiertelne zapalenie wątroby. Typowe objawy prodromalne to brak łaknienia, nudności, wymioty, zmęczenie, złe samopoczucie i osłabienie. Łagodne i przemijające zwiększenie stężenia transaminaz w surowicy występuje u 10 do 20% osób przyjmujących izoniazyd. Nieprawidłowość ta występuje zwykle w ciągu pierwszych 4 do 6 miesięcy leczenia, ale może pojawić się w dowolnym momencie terapii. W większości przypadków stężenie enzymów wraca do normy i nie ma konieczności odstawienia leku. W sporadycznych przypadkach dochodzi do postępującego uszkodzenia wątroby z towarzyszącymi objawami. W takich przypadkach należy natychmiast odstawić lek. Częstość występowania postępującego uszkodzenia wątroby wzrasta wraz z wiekiem. Jest ono rzadkie u osób w wieku poniżej 20 lat, ale występuje do 2,3% osób w wieku powyżej 50 lat.

Hematologiczne

Agranulocytoza; niedokrwistość hemolityczna, sideroblastyczna lub aplastyczna; trombocytopenia; eozynofilia.

Reakcje nadwrażliwości

Gorączka, wysypki skórne (morbilliform, plamisto-grudkowe, ropne lub złuszczające), powiększenie węzłów chłonnych, reakcje anafilaktyczne, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka (patrz OSTRZEŻENIA, Izoniazyd), zespół reakcji polekowej z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (patrz OSTRZEŻENIA) i zapalenie naczyń.

Metabolic And Endocrine

Niedobór pirydoksyny, pellagra, hiperglikemia, kwasica metaboliczna i ginekomastia.

Różne

Zespół reumatyczny i zespół podobny do tocznia rumieniowatego układowego.

Pirazynoamid

Głównym działaniem niepożądanym jest reakcja wątrobowa (patrz OSTRZEŻENIA). Hepatotoksyczność wydaje się być zależna od dawki i może wystąpić w dowolnym momencie leczenia. Pirazynamid może powodować hiperurykemię i podagrę (patrz PRZECIWWSKAZANIA).

Zgłaszano również zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Zgłaszano również zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym nudności, wymioty i brak łaknienia.

Hematologic And Lymphatic

Thrombocytopenia i niedokrwistość sideroblastyczna z hiperplazją erytroidów, wakuolizacją erytrocytów i zwiększeniem stężenia w surowicy występowały rzadko podczas stosowania tego leku. Rzadko zgłaszano również działania niepożądane dotyczące mechanizmów krzepnięcia krwi.

Inne

Łagodna bóle stawów i bóle mięśniowe były zgłaszane często. Zgłaszano reakcje nadwrażliwości, w tym zespół reakcji polekowej z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (patrz OSTRZEŻENIA), wysypkę, pokrzywkę, świąd i rumień. Rzadko zgłaszano obrzęk naczynioruchowy. Rzadko zgłaszano gorączkę, trądzik, nadwrażliwość na światło, porfirię, dyzurię i śródmiąższowe zapalenie nerek.

Przeczytaj całą informację prasową FDA dotyczącą stosowania leku Rifater (ryfampina, izoniazyd i pirazynamid)

Przeczytaj całą informację prasową FDA dotyczącą stosowania leku Rifater (ryfampina, izoniazyd i pirazynamid).

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *