Sam Snead
Sam Snead, w pełni Samuel Jackson Snead, pseudonim Slammin' Sam, (urodzony 27 maja 1912, w pobliżu Hot Springs, Virginia, U.S.-zmarł 23 maja 2002, Hot Springs), amerykański zawodowy golfista, który wygrał 82 turnieje Professional Golfers' Association (PGA) i wszystkie najważniejsze mistrzostwa, do których był uprawniony – z wyjątkiem U.S. Open, w którym cztery razy zajął drugie miejsce.
Snead został zauważony za długowieczność swojej kariery, zwinność i gładką, samouczącą się huśtawkę. Został profesjonalistą w 1933 roku i zdobył swoje pierwsze zwycięstwo w 1937 Oakland Open. Wygrał British Open (Open Championship; 1946), Canadian Open (1938, 1940, 1941), a w Stanach Zjednoczonych Turniej Masters (1949, 1952, 1954), PGA Championship (1942, 1949, 1951) oraz Vardon Trophy (1938, 1949-50, 1955) za najlepszą średnią liczbę uderzeń w turniejach PGA. Był członkiem amerykańskiej drużyny Ryder Cup osiem razy (w tym w 1969 roku, kiedy był kapitanem drużyny, ale nie grał) i był członkiem zwycięskich drużyn Pucharu Świata w 1956, 1960, 1961 i 1962 roku, a także zdobył tytuł indywidualny w 1961 roku. Wygrał turniej PGA Seniors w 1964, 1965, 1967, 1970, 1972 i 1973 roku; World Seniors Championship w 1964, 1965, 1970, 1972 i 1973 roku; oraz turniej Legends of Golf (z Gardnerem Dickinsonem) w 1978 roku.
Znany na całym świecie dzięki swojemu słomkowemu kapeluszowi i ludowemu humorowi, Snead podobno nigdy nie miał lekcji golfa, a czasami stosował niekonwencjonalne metody gry, aby przeciwdziałać problemom spowodowanym przez drgawki (znane w języku golfowym jako „the yips”). Wygrał jednak więcej turniejów PGA niż jakikolwiek inny mistrz, a ostrożne szacunki mówią o jego 135 wygranych turniejach na świecie. (Liczba zwycięstw Sneada w PGA została zwiększona z 81 do 82 w 2002 roku, po tym jak organizacja zaczęła wliczać zwycięstwa w Open Championship sprzed 1995 roku do liczby zwycięstw w turniejach). Ustanowił dwa rekordy w swoich licznych występach w Greater Greensboro Open: wygrał go więcej razy (osiem) niż jakikolwiek golfista kiedykolwiek wygrał pojedynczy turniej (co spowodowało, że wielu dziennikarzy sportowych nazwało to wydarzenie „Sam Snead Open”); a także, w wieku 52 lat, stał się najstarszym golfistą, który wygrał turniej PGA dzięki swojemu zwycięstwu w 1965 roku. Nadal stanowił zagrożenie do lat sześćdziesiątych, zajmując drugie miejsce w turnieju Los Angeles Open w 1974 roku.
Snead został wybrany do PGA Hall of Fame w 1953 roku. Jego autobiografia, The Education of a Golfer (1962), została napisana we współpracy z Alem Stumpem; napisał również kilka książek o nauczaniu golfa. Jeden z najbardziej uwielbianych i ujmujących graczy w grze, chytry dowcip Sneada jest odzwierciedlony w jego radzie dla golfisty amatora: „Masz tylko jeden problem. Stoisz zbyt blisko piłki, gdy już ją uderzysz.”