7 Bewijzen dat Jezus de Zoon van God is

Een van de grootste beweringen in het Christendom, en dat het duidelijk onderscheidt van zijn oorsprong in het Judaïsme, is het geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is. Terwijl de gelovigen van Israël uitkeken naar hun Messias, de Zoon van David die Israël zou redden, stond er een man op uit een plaats zonder financieel of politiek belang, uit een familie zonder reputatie, om een claim te leggen die groter was dan de troon van Israël; Hij beweerde één te zijn met de Vader.

In zijn historische context werd Jezus van Nazareth geboren in het huis van twee mensen, Jozef en zijn vrouw Maria. Het Romeinse Rijk bestuurde Israël door middel van gouverneurs in samenwerking met plaatselijke heersers. Hij diende drie jaar lang als rondreizende Rabbi voordat hij werd gearresteerd en geëxecuteerd door middel van kruisiging. Hier keert het verhaal van Jezus van Nazareth, waarbij de evangelieschrijvers en andere getuigen beweren dat Hij uit de dood opstond in een daad van eeuwige verlossing voor hen die hun geloof in Hem stellen. Zij beweren dat dit mogelijk was omdat Jezus van Nazareth de Christus was – de Zoon van God.

De Zoon van God is een concept in het Christendom dat voortkomt uit het geloof dat God bestaat als een Drie-eenheid, één God met drie personen – Vader, Zoon, en Heilige Geest. Het is anders dan de verwijzingen naar individuen die zonen van God of kinderen van God worden genoemd, die gewoonlijk verwijzen naar sterfelijke individuen die een juiste relatie met de Heer hebben. De Zoon van God – in het Engels te onderscheiden door het hoofdlettergebruik van de “S” in son – is een titel in het christendom voor God die vlees geworden is. Voor hen die in de Drie-eenheid geloven, is het de tweede in de Godheid.

Jezus beweerde de Zoon van God te zijn

Jezus eiste deze speciale titel en relatie van Zoonschap en gelijkheid met de Vader op. Hij gaat in liefde tot de Vader, en heeft unieke toegang tot de Geest. Terwijl gelovigen deel uitmaken van de familie van God, beweert Jezus Christus een unieke eenheid in die familie met de Vader, in gemeenschap met de Heilige Geest:

Johannes 10:15a, 30: “Zoals de Vader Mij kent en Ik de Vader ken….Ik en de Vader zijn één.”

Markus 14:36: “En Hij zeide: Abba, Vader, alle dingen zijn u mogelijk. Neem deze beker van mij weg. Maar niet wat ik wil, maar wat U wilt.””

Mark 14:61-62: “Weer vroeg de hogepriester hem: ‘Bent u de Christus, de Zoon van de Gezegende?’ En Jezus antwoordde: ‘Dat ben ik, en gij zult de Zoon des mensen zien zitten aan de rechterhand van de macht, en komen met de wolken des hemels.'”

De Bijbel verifieert deze beweringen in de eerste plaats door verschillende bewijzen, waaronder de getuigenissen van anderen, bovennatuurlijke daden, en elementen uit het leven van de Heer die het best verklaard kunnen worden door Zijn rol als de Zoon van God.

Hier volgen 7 van dergelijke bewijzen in de Bijbel dat Jezus de Zoon van God is:

Testimonium – Waar in de Bijbel wordt Jezus de Zoon van God genoemd?

Er zijn verschillende momenten in de Evangeliën waarop de bijnaam “Zoon van God” op Jezus wordt toegepast. Deze momenten informeren en versterken Zijn goddelijke relatie met de Vader. Enkele van de meest prominente claims kunnen worden gecategoriseerd als claims van bovennatuurlijke wezens, de profeet, en de apostelen.

1. De bovennatuurlijke wezens

Zelfs voor Zijn geboorte droeg Jezus Christus de titel van Zoon van God. Toen de engel Gabriël naar Maria kwam om haar het nieuws te brengen dat zij de moeder van de Christus zou worden, deed hij deze bewering tweemaal.

Luke 1:32: “…Hij zal groot heten en de Zoon van de Allerhoogste genoemd worden.”

Luke 1:35: “…daarom zal het kind dat geboren zal worden, heilig genoemd worden – de Zoon van God.”

Tijdens Zijn bediening zou Jezus demonen uitdrijven, die Hem zouden aanspreken als de Zoon van God.

Luke 4:41: “En ook demonen kwamen uit velen, roepende: ‘Gij zijt de Zoon van God!’ Maar hij berispte hen en liet hen niet spreken, omdat zij wisten dat hij de Christus was.”

Mark 3:11: “En telkens als de onreine geesten hem zagen, vielen zij voor hem neer en riepen uit: ‘U bent de Zoon van God.'”

2. De profeet

De profeet Johannes de Doper bevestigt deze bewering. Johannes de Doper is een belangrijke getuige, omdat hij de profetie vervulde van iemand die vóór de Christus zou gaan en Zijn komst zou verkondigen. In Jesaja 40:3 wordt voorspeld: “Een stem roept: ‘Bereidt in de woestijn de weg van de Heer; maakt in de woestijn een weg recht voor onze God.'” Deze stem ging inderdaad de weg van de Heer verkondigen, en Hem zelfs dopen.

Johannes 1:34: “En ik heb gezien en ik heb getuigd dat deze de Zoon van God is.”

3. De apostelen en discipelen

De apostelen en de discipelen volgden de Heer Jezus, namen zijn leringen in zich op en waren getuige van zijn wonderen. Zij begonnen te getuigen van wat zij zagen, en van wie zij geloofden dat Hij was. In het begin begrepen zij misschien niet helemaal in wiens aanwezigheid zij stonden, maar mettertijd kregen zij persoonlijke openbaringen van de Heilige Geest.

Matheüs 14:33: “En zij die in de boot waren, aanbaden Hem, zeggende: Waarlijk, Gij zijt de Zoon van God.'”

Matheüs 16:15-16: “Hij zei tegen hen: ‘Maar wie zeggen jullie dat ik ben?’ Simon Petrus antwoordde: ‘U bent de Christus, de Zoon van de levende God.'”

Handelingen en aspecten van de Zoon van God

Naast de beweringen in de Bijbel dat Jezus Christus de Zoon van God is, zijn er momenten waarop bewijsmateriaal wordt gedocumenteerd dat dit verifieert, door handelingen, of door aspecten van Christus’ macht en karakter.

4. De Maagdelijke Geboorte

Als Jezus een biologische vader had gehad, zou Hij niet de Zoon van God kunnen zijn geweest, en zouden de mensen vertrouwen hebben gesteld in een gewone man. In plaats daarvan kwam de Heilige Geest over Maria, en zij verwekte Jezus op goddelijke wijze. Hoewel Maria op dat moment verloofd was met Jozef, was zij niet getrouwd en wist zij niet hoe zij een kind kon krijgen zonder een lichamelijke relatie met een man te hebben.

Zoals beschreven in Lucas 1:34-35: “En Maria zei tot de engel: ‘Hoe zal dit geschieden, daar ik maagd ben?’ En de engel antwoordde haar: ‘De heilige Geest zal over u komen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen.'” Later zei de engel tegen Jozef dat hij met Maria moest trouwen, maar wachten met lichamelijke intimiteit met haar tot na de geboorte van het kind. De wonderbaarlijke aard van de ontvangenis van Christus bevestigt de bovennatuurlijke aard van Jezus.

5. Zijn bewustzijn van Zijn voorbestaan

Sommigen kunnen aanvoeren dat Jezus misschien wel de Zoon van God was, maar niet één met de Vader, één derde van de drie-enige God, niet volledig God en volledig mens, zoals het Christendom beweert. De Here Jezus verklaart echter op verschillende plaatsen dat Hij een relatie en een natuur had die voorafgingen aan Zijn geboorte.

De Here Jezus getuigt dat Hij door God uit de hemel gezonden was, zoals in Johannes 8:32, “Hij zei tegen hen: ‘Jullie zijn van beneden; Ik ben van boven. Gij zijt van deze wereld; Ik ben niet van deze wereld.”‘ Hij verklaart ook rechtstreeks dat Hij samenleefde met de Vader in het gebed in Johannes 17:5: “En nu, Vader, verheerlijk Mij in uw eigen tegenwoordigheid met de heerlijkheid die Ik bij U had voordat de wereld bestond.” Zijn erkenning van deze vaderlijke relatie voordat Hij naar de aarde kwam, bevestigt Zijn unieke status als Zoon in een goddelijke relatie.

6. De macht om zonden te vergeven

Het Oude Testament stelt dat alleen God de macht heeft om zonden te vergeven. In Jesaja 43:25 zegt God: “Ik, Ik ben het, die uw overtredingen uitdelg om Mijnentwil, en Ik zal uw zonden niet meer gedenken.” Het is de Heer die barmhartigheid en vergeving schenkt. Daarom zou het godslastering zijn geweest als iemand had beweerd in staat te zijn zonden te vergeven. Deze kennis werpt licht op verschillende momenten in de Evangeliën waar Jezus Zijn Zoonschap bevestigt als deel van de Godheid, niet slechts als mens. Eén zo’n opmerkelijk moment is wanneer vier mannen hun verlamde vriend door een dak laten zakken.

Zoals verteld in Marcus 2:5-12:

“En toen Jezus hun geloof zag, zei Hij tegen de verlamde: ‘Zoon, je zonden zijn je vergeven.’ Enkele schriftgeleerden nu zaten daar en vroegen zich in hun hart af: ‘Waarom spreekt deze man zo? Hij lastert! Wie kan de zonden vergeven dan God alleen? En Jezus, die in zijn geest bemerkte, dat zij zo in zichzelf twijfelden, zeide tot hen: Waarom twijfelt gij in uw hart aan deze dingen? Wat is gemakkelijker, tot den lamme te zeggen: Uw zonden zijn vergeven, of te zeggen: Sta op, neem uw bed op en ga heen? Maar opdat gij weet, dat de Zoon des mensen op aarde de macht heeft, zonden te vergeven,’ zeide hij tot den lamme, ‘Ik zeg u, sta op, neem uw bed op en ga naar huis.’ En hij stond op en nam terstond zijn bed op en ging voor hun aller aangezicht uit, zodat zij allen verbaasd waren en God verheerlijkten en zeiden: ‘Zoiets hebben wij nog nooit gezien!'”

De schriftgeleerden hadden geen ongelijk toen zij beweerden dat alleen God zonden kan vergeven. Door de verlamde zijn zonden te vergeven, maakte Jezus aanspraak op Zijn plaats in de Godheid als de Zoon van God. Hij genas de verlamde om te bewijzen dat de zonden van de man vergeven waren aan de mensen om hem heen, en de getuigen verheerlijkten God daardoor.

7. De Vader eiste Hem publiekelijk op

Het sterkste bewijs dat Jezus Christus de Zoon van God is, kwam misschien wel nadat Johannes de Doper de Heer doopte in de Jordaan. Het is één van de momenten in de Evangeliën waar de Drie-eenheid zichtbaar wordt, en waar de Vader Jezus Christus als Zijn zoon aanmerkt: “…en zag de Geest Gods neerdalen als een duif en op Hem rusten; en zie, een stem uit de hemel zeide: Deze is mijn geliefde Zoon, in wie Ik een welbehagen heb” (Mattheüs 3:16b-17). God de Vader herhaalt deze openlijke claim van een vader-zoon relatie met Jezus Christus later tijdens de Transfiguratie, waar Hij de zin herhaalt: “…Deze is mijn geliefde Zoon, met wie Ik mijn welbehagen heb…” (Mattheüs 17:5). God claimde Jezus Christus als de Zoon van God in twee openbare vertoningen.

Waarom is dit belangrijk?

Er zijn er die beweren dat Jezus de titel Zoon van God verdient, maar dat het geen aanspraak op goddelijkheid is. Wanneer we echter kijken naar de bevestigingen van Jezus’ recht om Zoon van God te zijn, kan dit niet los gezien worden van Zijn aanspraak op godheid. Hij beweerde de Zoon te zijn vóór Zijn geboorte, en Hij bewees Zijn autoriteit om zonden te vergeven door genezingswonderen te verrichten nadat Hij degenen die in geloof tot Hem kwamen, had vergeven.

Het is ook wat Zijn eigen discipelen over Hem zeiden, zoals in de opening van het Evangelie van Johannes: “In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God. Hij was in den beginne bij God…En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond, en wij hebben zijn heerlijkheid gezien, heerlijkheid als van de enige Zoon van de Vader, vol van genade en waarheid” (Johannes 1:1-2,14).

Voor de christen van vandaag betekent dit dat ons geloof in Hem voor de zekerheid van de verlossing gegrond is. Hij zal pleiten voor hen die de Vader aan Hem heeft toevertrouwd. De actie van God de Vader die de natuur van Christus bewijst, is ook het mechanisme waardoor de mensheid gezegend wordt door zijn natuur – dat Hij als de Zoon van God stierf voor onze zonden. Zoals samengevat door de apostel Paulus in Romeinen 1:4, “is verklaard de Zoon van God te zijn in kracht, naar de Geest der heiligheid, door zijn opstanding uit de doden, Jezus Christus, onze Here.”

Bronnen

Baxter, J. Sidlow. Ontdek het Boek. Grand Rapids: Zondervan Publishing House, 1960.

Pentecost, J. Dwight. De woorden en werken van Jezus Christus. Grand Rapids: Zondervan Publishing House, 1981.