8 dingen die u moet weten over de Purple Heart Medal

Door Danielle DeSimone

Op 7 augustus, Purple Heart Day, staat de natie stil bij de opofferingen van dappere mensen in het leger.

De Purple Heart medaille wordt uitgereikt aan militairen die gewond zijn geraakt of gedood zijn als gevolg van vijandelijke actie tijdens hun dienst in het Amerikaanse leger. Een Purple Heart is een plechtige onderscheiding en betekent dat een militair zich enorm heeft opgeofferd, of de ultieme prijs heeft betaald, terwijl hij in dienst was.

Volgens de National Purple Heart Hall of Honor, zijn er meer dan 1,8 miljoen Purple Heart medailles uitgereikt aan militairen sinds de onderscheiding in 1782 in het leven werd geroepen.

Ter ere van Purple Heart Day, hier acht feiten over de geschiedenis van de Purple Heart Medal en zijn ontvangers:

The Purple Heart is the Oldest Military Award Still Presented to American Service Members

The Purple Heart’s first predecessor, the Fidelity Medallion, was created in 1780 by the Continental Congress, but was only awarded to three soldiers that year.

Twee jaar later, in 1782, creëerde President George Washington de Badge of Military Merit. Omdat de Fidelity Medallion nooit meer werd uitgereikt, wordt het over het algemeen beschouwd als een herdenkingsmedaille en wordt de Badge of Military Merit in plaats daarvan beschouwd als de eerste Amerikaanse militaire onderscheiding en als de voorganger van het Purple Heart.

Volgens Washington, die de Badge of Military Merit ontwierp in de vorm van een stoffen purperhart, zou de Badge of Military Merit worden uitgereikt aan soldaten die “niet alleen gevallen van ongewone dapperheid in de strijd vertoonden, maar ook buitengewone trouw en essentiële dienst op enigerlei wijze.”

De Badge of Military Merit is later geëvolueerd tot wat we nu kennen als het Purple Heart, dat vandaag de dag nog steeds wordt uitgereikt aan gekwalificeerde Amerikaanse militairen.

Generaal George Washington reikt in 1783 in Newburgh, New York, het insigne voor militaire verdienste uit.|Photo credit U.S. Army Center of Military History

Een van de eerste militaire medailles die aan alle rangen werd uitgereikt

In de jaren vóór 1782, toen de voorganger van het Purple Heart, de Badge of Military Merit, voor het eerst in het leven werd geroepen, werden de meeste militaire onderscheidingen alleen uitgereikt aan officieren die grote overwinningen in de strijd hadden behaald.

Het insigne van militaire verdienste, nu bekend als het Purple Heart, was echt een militaire medaille door het volk, van het volk: het was een van de eerste onderscheidingen in de militaire geschiedenis die kon worden gegeven aan soldaten van lagere rang, dienstplichtigen of onderofficieren voor hun uitstekende diensten.

Heden ten dage kunnen Amerikaanse

Heden ten dage komen Amerikaanse militairen van elke rang die in vijandelijke actie gewond zijn geraakt of zijn gesneuveld, in aanmerking voor een Purple Heart medaille.

De Purple Heart medaille van vandaag en de geschiktheid

Dankzij Gen. Douglas MacArthur van het leger kreeg het Purple Heart in 1932 officieel zijn moderne uiterlijk en naam.

MacArthur, die de onderscheiding wilde opfrissen en hernoemen voor de tweehonderdste verjaardag van George Washington, werkte samen met de Washington Commission of Fine Arts en Elizabeth Will, een heraldiek specialist in het Army’s Office of the Quartermaster General, om de medaille te ontwerpen.

De herontworpen Purple Heart medaille, met de beeltenis van George Washington, was in eerste instantie alleen bedoeld als gevechtsonderscheiding voor het leger of de Army Air Corps, ter erkenning van lofwaardige acties en van degenen die in de strijd gewond waren geraakt of waren gesneuveld. Op dat moment kon het Purple Heart niet postuum worden toegekend of aan de familie van de ontvanger worden gegeven.

Een paar jaar later, in 1942, definieerden President Roosevelt en het Ministerie van Oorlog de kwalificaties voor het ontvangen van een Purple Heart, door het aan te wijzen voor diegenen die gewond of gesneuveld waren in de strijd. Zij breidden ook het in aanmerking komen voor de onderscheiding uit tot alle militaire takken van dienst en gaven toestemming om postuum Purple Heart medailles toe te kennen.

In de jaren daarna zijn de kwalificaties die bepalen wie in aanmerking komt voor een Purple Heart door de jaren heen veranderd en tot op de dag van vandaag blijven ze zich ontwikkelen.

Wie ontving het eerste Purple Heart in de Amerikaanse geschiedenis?

Tijdens de Revolutionaire Oorlog waren de soldaten William Brown en Elijah Churchill van het Continentale Leger de eerste soldaten die de Badge of Military Merit, de voorloper van het Purple Heart, ontvingen. Brown kreeg de onderscheiding waarschijnlijk voor zijn diensten tijdens het Beleg van Yorktown, terwijl Churchill werd erkend voor zijn dapperheid tijdens een gevecht bij Fort St. George op Long Island.

Het eerste dienstlid dat het moderne Purple Heart ontving was Gen. Douglas MacArthur voor zijn dienst in de Pacific (met name op de Filippijnen) tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Bekende Purple Heart ontvangers

Hoewel elke Purple Heart ontvanger wijdverspreide erkenning verdient, zijn er een handvol die er als bekende namen uitspringen, zoals de legendarische Lewis Burwell “Chesty” Puller.

Andere beroemde Purple Heart ontvangers zijn acteurs (zoals James Arness, Charles Bronson, James Garner, Rod Serling), schrijvers (Kurt Vonnegut, Oliver Stone), atleten (Warren Spahn, Pat Tillman, Rocky Bleier, en zelfs dieren Sergeant Stubby de hond en Sergeant Reckless het paard.

Twee vrouwen, een eerste

In 1942 werd legerluitenant Annie G. Fox de eerste vrouw die een Purple Heart ontving voor haar heldhaftige acties tijdens de Japanse aanval op Pearl Harbor in 1941. Fox, die diende als hoofdverpleegster op Hickam Field, Hawaii, bleef kalm tijdens de aanval op Pearl Harbor en haar ziekenhuis, en leidde met succes het ziekenhuispersoneel om de gewonden te verzorgen toen ze uit de haven binnenkwamen.

Zelfs was ze niet de eerste vrouw die het Purple Heart ontving, maar Cordelia “Betty” Cook was de eerste vrouw die zowel het Purple Heart als de Bronze Star ontving. In 1943 liep Cook, die diende als een gevechtsverpleegkundige tijdens de Tweede Wereldoorlog, granaatscherfwonden op terwijl ze werkte in een veldhospitaal aan het Italiaanse front. Ondanks haar verwondingen bleef Cook doorwerken en kreeg later beide onderscheidingen voor haar heldhaftige acties.

John F. Kennedy, de enige president met een Purple Heart

United States Navy Reserve Lieutenant John F. Kennedy|Photo credit United States National Archives and Records Administration

President John F. Kennedy is de enige president van de VS met een Purple Heart.

Kennedy, die tijdens de Tweede Wereldoorlog bij de marine diende, verwondde zijn rug toen een Japanse torpedobootjager in aanvaring kwam met zijn patrouilleboot bij de Solomoneilanden. Toen zijn boot zonk, weigerde Kennedy zich door zijn verwonding te laten tegenhouden om een zwaar verbrand bemanningslid in veiligheid te slepen. Kennedy zwom drie mijl lang met de reddingsvestband van de man tussen zijn tanden geklemd voordat hij een eiland bereikte en de man veilig aan land bracht.

Kennedy werd ook onderscheiden met de Navy en Marine Corps Medal voor zijn acties.

Hoeveel Purple Hearts kun je ontvangen? Wie heeft de meeste Purple Hearts?

Dienstleden kunnen gedurende hun militaire loopbaan meerdere Purple Hearts ontvangen.

Curry T. Haynes is momenteel recordhouder voor het grootste aantal Purple Hearts dat aan een enkel dienstlid is toegekend.

Haynes, die tijdens de Vietnamoorlog in het leger diende, kreeg zijn eerste Purple Heart na een hinderlaag in de jungle, waarbij hij in zijn arm werd geschoten. Na een operatie in Japan, keerde hij terug naar het front waar zijn acties later zouden resulteren in de toekenning van zijn negen extra Purple Hearts. In de tijdsspanne van één aanval – waarbij meerdere granaten werden ontweken – liep Haynes een reeks verwondingen op, waaronder het verlies van twee vingers.

Hij ontving later negen Purple Hearts – één voor elke wond – en overleed in juli 2017 aan kanker.

-Dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd op USO.org in 2018. Het is bijgewerkt in 2020.