Andrew Jackson’s De Hermitage–Presidenten: A Discover Our Shared Heritage Travel Itinerary

The Hermitage was het plantagehuis van Andrew Jackson, zevende president van de Verenigde Staten, van 1804 tot aan zijn dood in 1845. Het hoofdgebouw, dat in 1819 werd voltooid, is een bakstenen herenhuis met twee verdiepingen in de Griekse renaissance. Jackson was de eerste president die ten westen van de Allegheny Mountains werd verkozen, de eerste die niet uit Virginia of Massachusetts kwam en de eerste die niet van adel was. Het charisma van “Old Hickory”, zijn faam als militaire held en indianenbestrijder, en zijn scherpzinnigheid in de politiek verzekerden zijn verkiezing tot president. Hoewel hij een rijke, slavenhoudende planter was en zitting had in beide kamers van het Congres, zag hij zichzelf en zagen zowel zijn voor- als tegenstanders hem als vertegenwoordiger van de gewone man. Hij breidde niet alleen de bevoegdheden van het presidentschap uit, maar gaf er ook een nieuwe definitie aan. ndrew Jackson, geboren in 1767 in de Britse kolonie South Carolina, sloot zich aan bij de Amerikaanse strijdkrachten tijdens de Revolutionaire Oorlog. Hij werd gevangen genomen door de Britten en leed grote ontberingen. Na de Onafhankelijkheidsoorlog verhuisde hij naar Tennessee, waar hij advocaat werd en de politiek inging. Hij werd het eerste congreslid van Tennessee, later senator en rechter in het Hooggerechtshof van de staat.
In 1804 kocht Andrew Jackson een stuk land van 425 hectare dat hij The Hermitage noemde. De volgende 15 jaar woonden Jackson en zijn vrouw Rachel in een groep houten gebouwen op het landgoed. Hier vermaakten zij belangrijke bezoekers, waaronder president James Monroe en Aaron Burr. Jackson leidde het leven van een herenboer in l’Hermitage tot 1813, toen de Tennessee militie hem opriep voor actieve dienst. Zijn militaire optreden tijdens de Creek-oorlog leverde hem een aanstelling op als generaal-majoor in het reguliere leger van de Verenigde Staten. Na de Slag bij New Orleans in de Oorlog van 1812 keerde hij als nationale held terug naar l’Hermitage.
Jackson bouwde het centrale deel van het huidige Hermitage tussen 1818 en 1819 op een door zijn vrouw uitgekozen plek. Het vierkante, twee verdiepingen tellende bakstenen gebouw volgde een vier-kamer, midden-hal plan met salon, eetkamer, en twee slaapkamers op de eerste verdieping en vier extra slaapkamers op de tweede.

In 1823 koos de wetgevende macht van Tennessee Jackson voor de Senaat van de Verenigde Staten, maar het jaar daarop was hij een onsuccesvolle kandidaat voor het presidentschap. Hoewel hij het grootste aantal volksstemmen en kiesmannen won, had hij niet de vereiste meerderheid in het kiescollege. Hierdoor werd de verkiezing doorgeschoven naar het Huis van Afgevaardigden. Het Huis koos John Quincy Adams als president in wat Jackson beschouwde als een “corrupt koopje”. Jackson nam onmiddellijk ontslag uit de Senaat om zijn volgende campagne te plannen. In de buitengewoon bittere campagne van 1828 versloeg hij Adams met een meerderheid van 178 tegen 83 kiesmannen. Zijn verkiezing was in veel opzichten de eerste moderne verkiezing, omdat de meeste staten hun kiesmannen tegen die tijd via de volksstemming kozen. Zijn overwinning werd overschaduwd door de dood van zijn vrouw. Zij stierf in januari 1829, kort voordat hij vanuit l’Hermitage vertrok voor de inauguratie.
Jackson behaalde tijdens zijn twee termijnen als president drie grote politieke overwinningen. Hij sloot de Tweede Bank van de Verenigde Staten. Deze actie droeg bij aan een landelijke depressie en zorgde voor moeilijkheden tijdens de ambtstermijn van zijn opvolger. Ondanks de dreiging van afscheiding stond hij Zuid-Carolina niet toe te weigeren de federale tarieven te handhaven, waardoor een wet waarmee zij het niet eens waren “nietig” werd verklaard. In zijn derde overwinning trotseerde Jackson, een beroemde Indianenvechter, het Hooggerechtshof en gaf het startsein voor de uitzetting van de Cherokee-, Choctaw-, Chickasaw-, Creek- en Seminole-stammen uit hun thuislanden in het zuidoosten naar het Indian Territory in wat nu Oklahoma is. Zijn opvolger voltooide de verhuizing met de tragische Cherokee Trail of Tears.
Aan het eind van zijn tweede termijn als president in 1837 keerde Jackson terug naar een enorm veranderd huis. In 1831 regelde hij vanuit Washington DC een uitbreiding van het oorspronkelijke gebouw uit 1819. Hij voegde aan beide zijden van het huis een verdieping toe, een eetkamer, voorraadkamer en opslagruimte aan de westkant en een bibliotheek en plantagekantoor aan de oostkant. In 1834 werden het centrale en oostelijke deel van het landhuis door brand verwoest, waardoor alleen de fundering en de buitenmuren intact bleven. In mei 1835 werd de vooringang verbouwd en werden de plafonds van beide verdiepingen verhoogd. De voorgevel werd wit geschilderd om de rookschade te verbergen. Decoratieve interieurelementen in de modieuze Greek Revival stijl omvatten gebeeldhouwde marmeren schoorsteenmantels, klassieke deur- en vensteromlijstingen, en een schijnbaar niet ondersteunde ronde trap. In de grote hal werd decoratief behang uit Frankrijk geïmporteerd. Dufour maakte het papier in Parijs rond 1825, met behulp van 3.500 houten blokken om met de hand te bedrukken en een kleurpenseel om het proces te voltooien.

Andrew Jackson overleed op 8 juni 1845. Zijn lichaam ligt naast dat van zijn vrouw in de tombe in de zuidoostelijke hoek van de tuin van The Hermitage. In 1856 kocht de staat Tennessee 500 acres van de plantage The Hermitage, inclusief het landhuis en de bijgebouwen, van Jacksons geadopteerde zoon Andrew Jackson, Jr. De bedoeling was om het landgoed te behouden als een “heiligdom” voor Andrew Jackson. De staat was van plan het landgoed aan de federale regering over te dragen als locatie voor een zuidelijke afdeling van de militaire academie van de Verenigde Staten. De familie Jackson bleef in The Hermitage als beheerders tot 1887. De Senaatscommissie voor militaire zaken steunde het plan, maar met de groeiende dreiging van oorlog tussen het Noorden en het Zuiden, deden ze niets. In de jaren 1870 en 1880 begonnen steeds meer mensen de plantage te bezoeken. In 1889 richtte een groep rijke vrouwen uit Nashville de “Ladies’ Hermitage Association” op, naar het voorbeeld van de “Mount Vernon Ladies’ Association of the Union”, die Mount Vernon vóór de Burgeroorlog met succes had gered. Het jaar daarop verleende de wetgevende macht van Tennessee de Ladies’ Hermitage Association namens de staat het eigendom en de zeggenschap over het landhuis en 25 acres land. De vereniging opende nog datzelfde jaar The Hermitage als museum voor het publiek, een van de eerste historische plaatsen die als monument voor een van Amerika’s grote mannen bewaard bleven. Tegenwoordig vinden bezoekers The Hermitage gerestaureerd in de staat waarin het er in 1837 uitzag, toen Jackson er terugkeerde na zijn tweede ambtstermijn als president.

Plan uw bezoek

The Hermitage ligt 12 mijl ten oosten van Nashville, TN op 4580 Rachel’s Lane, bereikbaar vanaf I-40, afslag 221A of I-65, afslag 92. Het is aangewezen als een National Historic Landmark: tekst en foto’s. Klik hier voor het National Historic Landmark bestand. De Hermitage is dagelijks geopend van 8.30 tot 17.00 uur van 1 april tot 15 oktober, en van 9.00 tot 16.30 uur van 16 oktober tot 31 maart. De Hermitage is gesloten met Thanksgiving, Kerstmis, en de derde week van januari. Alle rondleidingen in l’Hermitage beginnen in het Andrew Jackson Visitor Center. Zorg ervoor dat u ten minste twee uur uittrekt voor een volledige rondleiding. Voor meer informatie kunt u terecht op de website van The Hermitage of bellen met 615-889-2941.

Het landhuis Hermitage en diverse andere gebouwen in The Hermitage, waaronder Alfred’s Cabin, Hermitage Church, East Cabin, en West Cabin zijn gedocumenteerd door de Historic American Buildings Survey van de National Park Service.