Michael Collins
Michael Collins, (geboren 31 oktober 1930, Rome, Italië), Amerikaanse astronaut die de commandomodule piloot was van Apollo 11, de eerste bemande maanlandingsmissie.
Afgestudeerd aan de U.S. Military Academy in West Point, New York, stapte Collins over naar de luchtmacht en werd testpiloot op de Edwards Air Force Base in Californië. Hij kwam bij het ruimteprogramma in 1963.
Gemini 10, bemand door Collins en gezagvoerder piloot John W. Young, werd gelanceerd op 18 juli 1966. Na een rendez-vous met een Agena doel voertuig, gebruikten de twee mannen de motoren van de Agena om hen naar een record hoogte van 764 km (475 mijl) te stuwen, waar Collins het ruimtevaartuig verliet om apparatuur die nodig was voor een micrometeoriet experiment uit het achtereinde van de Gemini te halen en tevergeefs probeerde om soortgelijke apparatuur aan de Agena te bevestigen. Hij slaagde erin om een instrument uit de Agena te halen, maar zijn activiteit werd afgebroken omdat het Gemini vliegtuig bijna geen brandstof meer had. Gemini 10 keerde terug naar de aarde op 21 juli.
Met dank aan de National Aeronautics and Space Administration
Op 16 juli 1969 werd Collins naar de maan gelanceerd in de Apollo 11-missie met commandant Neil A. Armstrong en maanmodulepiloot Edwin E. Aldrin, Jr. Armstrong en Aldrin landden op 20 juli op de maan in de maanmodule Eagle terwijl Collins in de commandomodule Columbia bleef en op een hoogte van 97-121 km (60-75 mijl) om de maan cirkelde. Op 21 juli voegden Armstrong en Aldrin zich weer bij hem, en de volgende dag verlieten de astronauten hun baan om de maan. Ze plonsden neer in de Stille Oceaan op 24 juli. De drie astronauten verbleven 18 dagen in quarantaine om zich te beschermen tegen mogelijke besmetting door maan microben. In de dagen daarna en tijdens een rondreis langs 21 landen werden ze geprezen voor hun rol in de opening van een nieuw tijdperk in de verkenning van het heelal door de mensheid.
Apollo 11 was zijn laatste ruimtemissie; later in 1969 werd Collins benoemd tot assistent-staatssecretaris voor publieke zaken. In 1971 werd hij de eerste directeur van het National Air and Space Museum in Washington, D.C., en in 1978 werd hij ondersecretaris van het Smithsonian Institution. Van 1980 tot 1985 was hij vice-president voor veldoperaties bij Vought Corporation, een Amerikaans lucht- en ruimtevaartbedrijf. Hij schreef vier boeken, waaronder een verslag van de Apollo 11 missie, Carrying the Fire (1974), en een geschiedenis van het Amerikaanse ruimtevaartprogramma, Liftoff (1988).