Moeder de Gans

Moeder de Gans wordt vaak genoemd als de auteur van honderden kinderverhalen die door mondelinge overlevering zijn overgeleverd en door de eeuwen heen zijn gepubliceerd. Verschillende gezangen, liedjes en zelfs spelletjes zijn aan haar toegeschreven, maar ze is het meest bekend om haar kinderrijmpjes, die bij lezers van alle generaties bekend zijn. Haar werk wordt vaak gepubliceerd als Moeder de Gans rijmpjes.
Ondanks haar gevierde plaats in de kinderliteratuur, is de precieze identiteit en herkomst van Moeder de Gans zelf nog steeds onbekend. Sommigen geloven dat de oorspronkelijke Moeder de Gans een echte vrouw was die in de tweede helft van de 17e eeuw in Boston leefde. Nadat ze weduwe was geworden van Isaac Goose, trok een vrouw met de naam Elizabeth Foster Goose of Mary Goose (afhankelijk van de bronnen) in bij haar oudste dochter, en vermaakte haar kleinkinderen met grappige jingles die snel populair werden bij de kinderen uit de buurt. Volgens de legende drukte haar schoonzoon, een uitgever, haar rijmpjes, en zo werd de reputatie van Mother Goose geboren.
Literatuurhistorici verwerpen echter vaak de mogelijkheid van een Bostoniaanse Mother Goose, omdat het bestaan van verschillende Franse teksten die veel eerder naar Mother Goose verwijzen, de Amerikaanse legende onwaarschijnlijk maken. Deze teksten, die al dateren van 1626, tonen zelfs aan dat de Franse termen “mere l’oye” of “mere oye” (Mother Goose) al bekend waren bij de lezers en dat er naar verwezen kon worden. De figuur van Moeder de Gans zou zelfs terug kunnen gaan tot de 10e eeuw, volgens andere bronnen. In een oude Franse legende had Koning Robert II een vrouw die vaak ongelooflijke verhalen vertelde die kinderen fascineerden. ngeacht de oorsprong van Moeder de Gans, was Charles Perrault de eerste die daadwerkelijk een Moeder de Gans verzameling van rijmpjes en andere volksverhalen publiceerde in 1697, waarmee hij in feite het sprookjesgenre inluidde. Met de ondertitel Les Contes de ma Mère l’Oie (Vertellingen van mijn Moeder de Gans), won de verzameling snel aan populariteit in heel Frankrijk. In 1729 werd Perraults verzameling in het Engels vertaald, in de vorm van Robert Samber’s Histories or Tales of Past Times, Told by Mother Goose. Samber’s bundel werd uiteindelijk in 1786 heruitgegeven en naar de V.S. gebracht.
De Engelse uitgever van kinderliteratuur John Newbery richtte zich later op de kinderrijmpjes en publiceerde Mother Goose’s Melody, or, Sonnets for the Cradle, waardoor Mother Goose nog meer geassocieerd werd met kinderpoëzie.