Matka Gęś
Matka Gęś jest często wymieniana jako autorka setek opowieści dla dzieci, które były przekazywane przez tradycję ustną i publikowane przez wieki. Przypisuje się jej różne przyśpiewki, piosenki, a nawet gry, ale najbardziej znana jest ze swoich rymowanek dla dzieci, które znają czytelnicy wszystkich pokoleń. Jej prace są często publikowane jako Mother Goose Rhymes.
Pomimo jej sławnego miejsca w literaturze dziecięcej, dokładna tożsamość i pochodzenie samej Matki Gęsi jest wciąż nieznane. Niektórzy uważają, że oryginalna Matka Gęś była prawdziwą kobietą, która żyła w Bostonie w drugiej połowie XVII wieku. Po owdowieniu przez Isaaca Goose’a, kobieta o imieniu Elizabeth Foster Goose lub Mary Goose (w zależności od źródeł) zamieszkała ze swoją najstarszą córką, zabawiając wnuki zabawnymi dzwoneczkami, które szybko zyskały popularność wśród dzieci z sąsiedztwa. Zgodnie z legendą, jej zięć, wydawca, wydrukował jej rymowanki i tak narodziła się reputacja Matki Gęsi.
Historycy literatury często jednak odrzucają możliwość istnienia bostońskiej Matki Gęsi, ponieważ istnienie różnych francuskich tekstów, które odnoszą się do Matki Gęsi w znacznie wcześniejszym czasie, czyni amerykańską legendę nieprawdopodobną. Teksty te, datowane już na rok 1626, pokazują nawet, że francuskie terminy „mere l’oye” lub „mere oye” (Matka Gęś) były już znane czytelnikom i mogły być przywoływane. Według innych źródeł postać Matki Gęsi może pochodzić nawet z X wieku. W starożytnej francuskiej legendzie król Robert II miał żonę, która często opowiadała niesamowite historie, które fascynowały dzieci.
Niezależnie od pochodzenia Matki Gęsi, Charles Perrault był pierwszym, który faktycznie opublikował zbiór wierszyków i innych opowieści ludowych w 1697 r., zasadniczo zapoczątkowując gatunek baśni. Z podtytułem Les Contes de ma Mère l’Oie (Opowieści mojej matki Gęsi), zbiór szybko zyskał popularność w całej Francji. Do 1729 roku zbiór Perraulta został przetłumaczony na język angielski, w postaci Histories or Tales of Past Times, Told by Mother Goose Roberta Sambera. Tom Sambera został ostatecznie ponownie wydany w 1786 roku i sprowadzony do Stanów Zjednoczonych.
Angielski wydawca literatury dziecięcej John Newbery skupił się później na rymowankach dla przedszkolaków, publikując Mother Goose’s Melody, or, Sonnets for the Cradle, co pomogło Matce Gęsi stać się jeszcze bardziej kojarzoną z poezją dziecięcą.