Hyperkalaemia (wysoki poziom potasu)

Co to jest hiperkaliemia?

Hyperkalaemia to wyższy niż normalny poziom potasu we krwi. Chociaż łagodne przypadki mogą nie dawać objawów i mogą być łatwe do leczenia, ciężkie przypadki hiperkaliemii, które nie są leczone, mogą prowadzić do śmiertelnych zaburzeń rytmu serca, czyli nieprawidłowych rytmów serca.

Możesz być narażony na ryzyko hiperkaliemii z powodu następujących czynników:

• Przewlekła choroba nerek
• Cukrzyca
• C: Zastoinowa niewydolność serca
• Leki, które zmieniają gospodarkę potasem, takie jak niektóre leki obniżające ciśnienie krwi

Mniej powszechne przyczyny obejmują następujące elementy:

• Masywny uraz skutkujący uszkodzeniem mięśni
• Oparzenia rozległych części ciała
• Duża objętość przetaczanej krwi
• HIV i inne infekcje
• Alkoholizm lub intensywne stosowanie leków, które rozkładają włókna mięśniowe i uwalniają potas

W niektórych przypadkach kilka czynników odgrywa rolę lub przyczyna nigdy nie jest jasno określona.



Ściągnij nasz arkusz Heart Answers: Co to jest hiperkaliemia? (Wysoki poziom potasu) (Czym jest hiperkaliemia? ) (PDF) | English (PDF)

Jak hiperkaliemia wpływa na organizm?

Potas jest minerałem krytycznym dla normalnego funkcjonowania komórek w organizmie, w tym komórek mięśnia sercowego. Organizm pobiera potas z pożywienia.

Odpowiednia ilość potasu jest niezbędna. Nerki są w głównej mierze odpowiedzialne za utrzymanie całkowitego poziomu potasu w organizmie poprzez równoważenie przyjmowania potasu z jego wydalaniem. Jeżeli spożycie potasu znacznie przekracza zdolność nerek do jego usuwania lub jeżeli funkcja nerek ulega pogorszeniu, może dojść do zbyt dużej ilości potasu i w rezultacie do hiperkaliemii.

Stężenia potasu i sodu odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu sygnału elektrycznego w środkowej grubej warstwie mięśniowej serca, zwanej mięśniem sercowym. Wyższy niż normalny poziom potasu może zakłócać prawidłowe sygnały elektryczne z tej warstwy mięśniowej i prowadzić do różnego rodzaju zaburzeń rytmu serca.

Jak się ją diagnozuje?

Hyperkaliemia może być trudna do zdiagnozowania. Często nie występują żadne objawy. Jeśli występują, mogą obejmować nudności; powolny, słaby lub nieregularny puls; drażliwość; parestezje (drętwienie); osłabienie mięśni; biegunkę; skurcze brzucha lub nagłą zapaść, jeśli bicie serca zwalnia lub zatrzymuje się.

W wielu przypadkach rozpoznanie hiperkaliemii musi być oparte na informacjach klinicznych, takich jak historia niewydolności nerek lub stosowanie leków, o których wiadomo, że powodują hiperkaliemię.

Dane laboratoryjne i zmiany elektrokardiograficzne mogą być również pomocne, wraz z informacjami klinicznymi, w postawieniu diagnozy. U większości ludzi poziom potasu powinien wynosić od 3,5 do 5,0 milimoli na litr (mmol/l). Hiperkaliemia to poziom potasu powyżej 5,5. Pacjenci z hiperkaliemią mogą mieć prawidłowy elektrokardiogram lub subtelne zmiany.

Czy można tego uniknąć?

Zmiany w diecie mogą pomóc w zapobieganiu i leczeniu podwyższonego poziomu potasu. Należy skonsultować się z lekarzem, aby dowiedzieć się o ewentualnym ryzyku hiperkaliemii, które może wystąpić u pacjenta. Twój lekarz może powiedzieć Ci, które pokarmy należy ograniczyć lub których należy unikać. Mogą one obejmować następujące produkty:

• asparagi, awokado, ziemniaki, pomidory lub sos pomidorowy, kabaczki zimowe, kabaczki gotowane i szpinak
• pomarańcze i sok pomarańczowy, nektarynki, kiwi, banany, melon spadziowy, kantalupa, śliwki, rodzynki i inne suszone owoce.

Jeżeli stosujesz dietę niskosolną, unikaj przyjmowania substytutów soli.

Jak leczy się hiperkaliemię?

Jeżeli poziom potasu jest bardzo wysoki lub jeżeli występują niebezpieczne wskazania, takie jak zmiany w elektrokardiogramie, konieczne jest leczenie ratunkowe. Może to obejmować dożylne podawanie wapnia w celu leczenia skutków dla mięśni i serca lub dożylne podawanie glukozy i insuliny w celu obniżenia poziomu potasu na tyle długo, aby skorygować przyczynę. Istnieją również leki pomagające usunąć potas z jelita, a w niektórych przypadkach można podać lek moczopędny.

Leczenie doraźne może również obejmować dializę, jeśli pogorszy się czynność nerek; leki pomagające usunąć potas z jelita przed wchłonięciem; wodorowęglan sodu, jeśli przyczyną jest kwasica; oraz leki moczopędne lub leki na wydalanie moczu.

Lekarz może również zalecić odstawienie lub zmniejszenie ilości suplementów potasu, jak również odstawienie lub zmianę dawki niektórych leków na choroby serca i wysokie ciśnienie krwi. Należy zawsze przestrzegać zaleceń pracownika służby zdrowia dotyczących przyjmowania lub odstawiania leków.

Dla osób z niewydolnością serca

Niektóre leki przyjmowane przez pacjentów z niewydolnością serca są związane z hiperkaliemią. Są to: diuretyki, beta-blokery i inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE). W przypadku pacjentów z niewydolnością serca przyjmujących te leki, jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, powinni oni powiadomić lekarza, aby upewnić się, że objawy nie są związane z hiperkaliemią.