Jakub, podczas gdy Jan miał lepszy wpływ na nauczyciela

Zdanie to można podać jako zagadkę gramatyczną lub punkt na teście, dla którego trzeba znaleźć odpowiednią interpunkcję, aby nadać mu znaczenie. Hans Reichenbach użył podobnego zdania („John where Jack had…”) w swojej książce Elements of Symbolic Logic z 1947 roku jako ćwiczenia dla czytelnika, aby zilustrować różne poziomy języka, a mianowicie język przedmiotowy i metajęzyk. Intencją było, aby czytelnik dodał potrzebną interpunkcję, aby zdanie miało sens gramatyczny.

W badaniach pokazujących, jak ludzie nadają sens informacjom w swoim otoczeniu, zdanie to zostało wykorzystane do pokazania, jak pozornie arbitralne decyzje mogą drastycznie zmienić znaczenie, analogicznie do tego, jak zmiany interpunkcji i cudzysłowu w zdaniu pokazują, że nauczyciel na przemian preferuje pracę Jamesa i pracę Johna (np. porównaj: 'James, while John had „had”, had…' vs. 'James, while John had „had had”, …').

Zdanie to służy również do pokazania semantycznej niejasności słowa „had”, a także do zademonstrowania różnicy między użyciem słowa a wzmianką o słowie.

Jest też przykładem złożoności języka, jego interpretacji i wpływu na percepcję człowieka.

Aby struktura składniowa była czytelna dla czytelnika, zdanie to wymaga co najmniej oddzielenia dwóch fraz średnikiem, kropką, myślnikiem lub em-myślnikiem. Mimo to Jasper Fforde w powieści The Well of Lost Plots stosuje odmianę tego zdania, aby zilustrować zamieszanie, jakie może powstać nawet przy dobrze skonstruowanej interpunkcji:

„Dobra – powiedział Dzwonnik, którego głowa groziła rozpadnięciem się jak czekoladowa pomarańcza – pozwólcie, że to wyjaśnię: David Copperfield, w przeciwieństwie do Pilgrim’s Progress, który miał 'had', miał 'had'. Czy 'miał' miał aprobatę TGC?”