Morze Arabskie
Morfologia i geologia morska
Morze Arabskie powstało w ciągu ostatnich około 50 milionów lat w wyniku zderzenia subkontynentu indyjskiego z Azją. Rozciągający się na południowy wschód od Sokotry podmorski Grzbiet Carlsberga pokrywa się z pasem aktywności sejsmicznej na Oceanie Indyjskim, który dzieli Morze Arabskie na dwa główne baseny – Basen Arabski na wschodzie i Basen Somalijski na zachodzie. Maksymalna głębokość morza, 19,038 stóp (5,803 metrów), występuje w Wheatley Deep. Grzbiet Carlsberga jest wzdłużnie podzielony przez centralną dolinę, która osiąga głębokość około 11.800 stóp (3.600 metrów) pod powierzchnią morza. Nadbrzeżne skarpy Zatoki Adeńskiej są uformowane przez uskoki ryftowe, które zbiegają się w kierunku południowo-zachodnim, aby kontynuować w Afryce jako skarpy graniczne Wschodniej lub Wielkiej Doliny Ryftowej, która stanowi część Wschodnioafrykańskiego Systemu Ryftowego. Basen Arabski jest oddzielony od basenu Zatoki Omańskiej przez Grzbiet Murray’a, wąski, aktywny sejsmicznie grzbiet podmorski, który rozciąga się z północnego wschodu na południowy zachód i styka się z Grzbietem Carlsberga. Na zachód od Murray Ridge znajduje się malijska strefa subdukcji, obszar, w którym dno oceanu zapada się poniżej przylegającej skorupy kontynentalnej.
Głęboki podmorski kanion został przecięty przez rzekę Indus, która również zdeponowała abisyński (tj. głębinowy) stożek grubych osadów o szerokości około 535 mil (860 km) i długości 930 mil (1 500 km). Stożek ten i związana z nim równina abisalna w Basenie Arabskim zajmują większą część północno-wschodniego dna Morza Arabskiego. Na wschód od wybrzeża Somalii, Basen Somalijski tworzy kolejną dużą równinę abisalną.
Szelf kontynentalny jest wąski wzdłuż wybrzeża Półwyspu Arabskiego i jeszcze węższy wzdłuż wybrzeża Somalii. Wzdłuż wybrzeży Półwyspu Arabskiego nie występują prawdziwe rafy koralowe. Osady w pobliżu przylądka al-Ḥadd (najbardziej wysuniętego na wschód cypla Półwyspu Arabskiego), gdzie latem występuje upwelling wód głębinowych, składają się z drobnego zielonkawego mułu o dużej zawartości substancji organicznych zawierających siarkowodór. Region ten, w którym znajduje się wiele szczątków ryb, znany jest jako cmentarzysko ryb. Terrigenous (tj. lądowe) osady pokrywają większą część stoku kontynentalnego do głębokości około 9.000 stóp (2.700 metrów). Poniżej tej głębokości, osady składają się z wapiennych prób (muszli) Globigerina (rodzaj pierwotniaków należących do rzędu Foraminifera), podczas gdy baseny poniżej 13.000 stóp (4.000 metrów) pokryte są czerwoną gliną. Authigeniczne (tj. powstałe na miejscu) konkrecje żelazomanganu zostały odkryte w basenach Somali i Arabii, a siarczki polimetaliczne znaleziono wzdłuż Grzbietu Carlsberga. Grubość osadów zmniejsza się od 8 200 stóp (2 500 metrów) na północy do około 1 600 stóp (500 metrów) na południu basenu arabskiego.