Piazza Navona
Zdefiniowana jako przestrzeń publiczna w ostatnich latach XVw, kiedy to przeniesiono tam targ miejski z Campidoglio, Piazza Navona został przekształcony w bardzo znaczący przykład barokowej architektury i sztuki rzymskiej za pontyfikatu Innocentego X, który panował w latach 1644-1655, a którego pałac rodzinny, Palazzo Pamphili, znajdował się naprzeciwko placu. Znajdują się w nim ważne dzieła rzeźbiarskie: w centrum stoi słynna Fontana dei Quattro Fiumi, czyli Fontanna Czterech Rzek (1651) autorstwa Gian Lorenzo Berniniego, zwieńczona Obeliskiem Domicjana, przywiezionym w kawałkach z Cyrku Maksencjusza; kościół Sant’Agnese in Agone autorstwa Francesco Borromini, Girolamo Rainaldi, Carlo Rainaldi i innych; oraz wspomniany wcześniej pałac Pamphili, również autorstwa Girolamo Rainaldi, w którym znajduje się długa galeria zaprojektowana przez Borromini i pokryta freskami Pietro da Cortona.
Piazza Navona posiada dwie inne fontanny. Na południowym krańcu znajduje się Fontana del Moro z niecką i czterema Trytonami wyrzeźbionymi przez Giacomo della Porta (1575), do której w 1673 r. Bernini dodał posąg Maurów, siłujących się z delfinem. Na północnym krańcu znajduje się Fontanna Neptuna (1574) również autorstwa Giacomo della Porta; posąg Neptuna, autorstwa Antonio Della Bitta, został dodany w 1878 roku, aby stworzyć równowagę z La Fontana del Moro.
W swojej historii na placu odbywały się wydarzenia teatralne i inne efemeryczne działania. Od 1652 do 1866 roku, kiedy to festiwal został zlikwidowany, był zalewany w każdą sobotę i niedzielę sierpnia podczas wyszukanych uroczystości rodziny Pamphilj. Poziom chodnika został podniesiony w XIX wieku, a w 1869 roku targ został przeniesiony na pobliskie Campo de' Fiori. Na placu piazza odbywa się jarmark bożonarodzeniowy.
