Nie pozwól, aby Twój gniew „dojrzał” do goryczy

„Gorycz to sfermentowane nieprzebaczenie.” (Gregory Popcak)

Przyczyna zgorzknienia

Wszystkie zgorzknienia zaczynają się jako zranienie. A twój emocjonalny ból może być związany z postrzeganiem tego, kto (lub cokolwiek) sprowokował tę krzywdę, jako mającego złośliwe zamiary: Jako popełniającego poważną niesprawiedliwość wobec ciebie; jako bezinteresownie krzywdzącego cię i sprawiającego ci przykrość. Gniew i uraza – to jest to, czego wszyscy prawdopodobnie doświadczamy, kiedy dochodzimy do wniosku, że ktoś nas poważnie wykorzystał. Pozostawione do fermentacji, że sprawiedliwy gniew w końcu staje się żrący wrzód, który jest bitterness.

Przyjaciel PT blogger, Stephen Diamond, Ph.D., definiuje gorycz jako „przewlekły i wszechobecny stan tlącego się urazy,” i uważa go za „jeden z najbardziej destrukcyjnych i toksycznych ludzkich emocji.” Jeśli ciągle rozmyślamy o tym, jak zostaliśmy pokrzywdzeni, „pielęgnowanie” krzywd może w końcu zacząć definiować jakąś istotną część tego, kim jesteśmy. Zawładnąć naszą osobowością. W końcu staniemy się ofiarami nie tyle kogokolwiek innego, co samych siebie.

Taki jest nieunikniony rezultat obsesji na punkcie obwiniania kogoś innego za nasze nieszczęście, zamiast odmowy pozwolenia na to, by zewnętrzne przeszkody lub niepowodzenia blokowały nas w dążeniu do naszych celów. Szczerze mówiąc, zbyt łatwo jest utrudniać sobie życie, wpadając w pułapkę słusznej obsesji na punkcie naszych urazów czy oburzenia. To daje nam satysfakcję poczucia, że jesteśmy lepsi lub moralnie lepsi od źródła naszych krzywd.

Koszt zgorzknienia

Jednakże korzyści płynące z wycofania się w stronę zajadłej ofiary – oddania się zgorzknieniu – niezmiennie wiążą się z wysoką ceną. To może:

• Przedłużyć twój psychiczny i emocjonalny ból – i może nawet go nasilić
• Prowadzić do długotrwałego niepokoju i/lub depresji
• Pobudzić do mściwych czynów, które narażają cię na dalsze ryzyko bycia zranionym lub ofiarą – i prawdopodobnie wciągnąć cię w niekończący się, samozniszczający się cykl wyrównywania rachunków
• Zapobiec doświadczaniu potencjalnych radości z życia w pełni w teraźniejszości – w porównaniu z życiem w poczuciu własnej sprawiedliwości. Rozczulanie się nad krzywdami wyrządzonymi ci w przeszłości
• Stwórz lub pogłębiaj postawę nieufności i cynizmu – cechy, które przyczyniają się do wrogości i paranoicznego myślenia, a także ogólnego poczucia pesymizmu. Taka ponura perspektywa skłania innych do odwracania się od Ciebie
• Przeszkadzają Ci w kultywowaniu zdrowych, satysfakcjonujących związków i prowadzą do zwątpienia lub lekceważenia Twojego związku z innymi
• Skompromitują lub osłabiają Twoje wyższe ideały, i negatywnie wpływają na twoje osobiste poszukiwania celu i znaczenia w życiu
• Pozbawiają cię energii życiowej, która może być lepiej spożytkowana, aby pomóc ci zrealizować twoje pragnienia lub osiągnąć cele, których wcześniej pożądałeś
• Niszczą twoje zdrowie fizyczne. Przewlekła złość, która jest zgorzknieniem, może podnieść poziom stresu, obciążając tym samym twój system odpornościowy
• Ślepi cię od rozpoznania twojej własnej roli lub odpowiedzialności za to, że prawdopodobnie zostałeś mściwie skrzywdzony przez kogoś innego
• Poprzez utrzymywanie cię w paradoksalnym stanie „mściwej niewoli”, osłabia twoje poczucie dobrobytu.

Źródło: Asya 173.deviantart/Used with Permission.

Pytanie brzmi: Czy naprawdę chcesz widzieć siebie jako „ofiarę”, ze wszystkimi implikacjami bezradności osadzonymi w tej defetystycznej etykiecie? Weź pod uwagę, że jeśli obsesyjnie rozmyślasz nad sprawiedliwością swojego gniewu, twój gniew będzie się tylko jeszcze bardziej zaogniał. Istnieje po to, by zamaskować twój podstawowy emocjonalny niepokój, skłaniając cię do skupienia się nie na osobistej krzywdzie, której doznałeś, ale na tym, kto cię skrzywdził. Poza tym, tak naprawdę nie masz żadnej kontroli nad drugą osobą.

Wreszcie, twoja osobista moc jest dość mocno ograniczona do ciebie samego. Nawet w obliczu największej niesprawiedliwości, przekierowanie swojej uwagi do wewnątrz jest właśnie sposobem na wzmocnienie własnej pozycji.

Leczenie goryczy

Prawie każdy pisarz, który wypowiadał się na temat goryczy, omawiał jej ostateczne lekarstwo: przebaczenie. Samo przebaczenie pozwala ci pozbyć się żalu, pretensji, gniewu i urazy. Jest to najsilniejsze antidotum na zatruwające twój system jadowite pragnienie sprawiedliwości odwetowej. Jeśli ten impuls nie zaatakował cię fizycznie, to przynajmniej dotknął cię psychicznie i emocjonalnie. Nauka wybaczania swojemu „gwałcicielowi” ułatwia ci wyleczenie się z rany, która, choć mogła pochodzić spoza ciebie, była utrzymywana przy życiu dzięki jadowi, który w sobie syntetyzowałeś.

• Co to jest złość?
• Znajdź terapeutę, aby wyleczyć się z gniewu

Jeśli gniew sugeruje niemal nieodparty impuls w kierunku zemsty, to przebaczenie polega głównie na wyrzeczeniu się takiej mściwości. Trudno przecenić fakt, że kiedy decydujesz się przebaczyć swojemu postrzeganemu krzywdzicielowi, robisz to nie tyle dla niego, co dla siebie. To właśnie twoje dobro jest tutaj najważniejsze. Jak już zasugerowano, im dłużej trzymasz się swojego gniewu, tym bardziej pogrążasz się w destrukcyjnym bagnie ciągle powracających uczuć nienawiści i urazy. Tym bardziej, z czasem, twój gniew „dojrzeje” do zgorzknienia.

To tak, jakbyś w jakiś sposób uprawiał swój gniew jako pewnego rodzaju środek przeciwbólowy i zamiast poświęcać się rzeczywistemu uzdrawianiu ze swojego zranienia, zamiast tego uzależniłeś się od znieczulania go poprzez środek przeciwbólowy. Ironia tej sytuacji polega na tym, że aby twój środek przeciwbólowy (złość) nadal działał, musisz utrzymywać swoją ranę w stanie świeżym i otwartym. Jeśli jednak chcesz przekroczyć doświadczenie zranienia, zarówno twój ból, jak i jego środek przeciwbólowy muszą „wygasnąć”

Jak wspomniałem powyżej, wszelka gorycz, która wciąż w tobie dominuje, tylko zwiększy uraz, który już odniosłeś. Jaki jest twój wybór? W swoim umyśle, albo z rodziną i przyjaciółmi, możesz nadal besztać lub karcić tego, kto cię skrzywdził. Albo możesz wybrać, aby nie skupiać się na problemie, ale na rozwiązaniu i wymyślić, jak zostawić za sobą złe traktowanie. To może wydawać się oczywiste, ale w rzeczywistości może nie być tak łatwo zrezygnować ze swojej „lepszej” pozycji sprawiedliwej ofiary. Oto, nad czym powinieneś się zastanowić:

Czy osoba, która cię zraniła, świadomie zamierzała traktować cię złośliwie? Czy rzeczywiście miała osobistą wendetę przeciwko tobie? A może jej motywem był po prostu własny interes? Zazwyczaj głównym motywem działania sprawcy nie było bezinteresowne zadawanie ci bólu, lecz osiągnięcie własnych celów. A jeśli chcieli cię skrzywdzić, czy to możliwe, że ich motywem był odwet? Że postrzegali cię jako osobę, która wcześniej skrzywdziła ich? W którym to przypadku, ich krzywda ciebie z powrotem wydawałaby się całkowicie sprawiedliwa dla nich.

Twój przedłużający się gniew lub wściekłość jest zasadniczo interpretowalny. Jeżeli ty jesteś ruszać się poza twój zajadłość, ty potrzebujesz zmieniać twój negatywną ocenę ich zachowanie. Do stopnia że ty mogłeś właściwie przyczyniać się ich działania, ja może być czas pytać yourself czy ty conceivably miałeś niektóre winę w ich krzywdzić ciebie.

Alter twój postawa uwalniać się od niewoli który, niestety, jest nieodłącznie łączyć twój gorzkość. Musisz być skłonny do postrzegania drugiej osoby na nowo – nie jako złoczyńcy, co może wygodnie służyć do usprawiedliwienia twojej goryczy, ale jako nieczułego na twoje uczucia lub ogólny dobrobyt. Zdolność do postrzegania jej w tym świetle nie może pomóc, ale może ułatwić kluczową zmianę nastawienia, która złagodzi twoją urazę.

Kluczem jest również uświadomienie sobie, że nawet jeśli druga osoba była winna celowego zranienia cię bez powodu innego niż jej własna perwersyjna satysfakcja, nadal ma sens wybaczenie jej. Niezależnie od tego, czy przeniosła ona swoją wściekłość na ciebie, czy też jest całkowicie pozbawiona empatii i zwykłej przyzwoitości, twoje rozgoryczenie mimo wszystko wyrządza ci o wiele więcej szkody niż jej. Twoje osobiste podejście do tego, co zrobili, również stanowi irracjonalne zniekształcenie ich motywów. W taki instancjach wybaczać one jest naprawdę o puszczać iść twój odwetową furię po prostu tak że ty możesz ruszać się cieszyć się whatever satysfakcje życie kontynuuje oferować ciebie.

Najprostszy plan który widziałem dla implementować zamiar odzyskiwać twój emocjonalną równowagę przez porzucać twój urazę i gorzkość jest od Jamesa J. Messina. Tutaj, znacznie skrócony i przeformułowany jest jego pięciostopniowy plan:

1. Zidentyfikuj źródło swojej goryczy i to, co ta osoba zrobiła, aby wywołać twoje pełne urazy uczucia
2. Rozwiń nowy sposób patrzenia na swoją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – włączając w to to, jak uraza negatywnie wpłynęła na twoje życie i jak porzucenie jej może poprawić twoją przyszłość
3. Napisz list do tej osoby, opisujący przewinienia wobec ciebie, a następnie przebaczenie i puszczenie ich (ale nie wysyłaj listu)
4. Wizualizuj posiadanie lepszej przyszłości po zneutralizowaniu negatywnego wpływu urazy
5. Jeśli gorzkie, pełne urazy uczucia pozostaną, wróć do Kroku 1 i zacznij od nowa.

Cytaty podsumowujące na temat goryczy

Myślę, że poniższe cytaty z mocą podsumowują wiele z punktów, które próbowałem tutaj przedstawić. Zamknę więc nimi ten fragment:

”Gniew jest krótkim szaleństwem” (Horacy)

”Trudno cokolwiek zbudować, jeśli dominuje frustracja, rozgoryczenie i nastrój bezradności.” (Lech Wałęsa)

„Wiem z osobistego doświadczenia, jak szkodliwe może być życie z goryczą i nieprzebaczeniem. Lubię mówić, że to jak zażywanie trucizny i nadzieja, że twój wróg umrze. I naprawdę jest to dla nas aż tak szkodliwe, by żyć w ten sposób.” (Joyce Meyer)

„Coś, czego moja mama nauczyła mnie lata i lata i lata temu, to to, że życie jest po prostu zbyt krótkie, by nosić wokół siebie wielkie wiadro złości i urazy oraz goryczy i nienawiści.” (Kevin Rudd)

I wreszcie, nawiązując do tego, jak uwodzicielska może być odwetowa samowola goryczy, ten prosty edykt: „Nigdy nie ulegaj pokusie goryczy.” (Martin Luther King, Jr.)